ภูมิคุ้มกัน บกพร่องเป็นโรคที่เกิดจากความไม่สมดุล ของการควบคุมภูมิคุ้มกัน ที่ส่งผลต่อการตอบสนอง ของภูมิคุ้มกันของร่างกาย โรคระบบภูมิคุ้มกันมีหลายประเภท และโรคที่พบบ่อยทางคลินิกได้แก่ โรคลูปัสอีริติมาโตซัสโรคไขข้ออักเสบ และการทำงานของต่อมไทรอยด์ สมาธิสั้น โรคโลหิตจาง เม็ดเลือดแตกจากภูมิต้านทานผิดปกติ ลำไส้ใหญ่อักเสบเป็นแผล โรคผิวหนังแข็งฯลฯ
โรคระบบภูมิคุ้มกันบกพร่องคืออะไร
1. โรคแพ้ภูมิตัวเองเฉพาะอวัยวะ ความเสียหายทางพยาธิวิทยา และความผิดปกติของเนื้อเยื่อ และอวัยวะนั้นจำกัดเฉพาะอวัยวะบางส่วน ที่กำหนดเป้าหมายโดยแอนติบอดี หรือลิมโฟไซต์ ที่ไวต่อความรู้สึก ส่วนใหญ่รวมถึงต่อมไทรอยด์อักเสบเรื้อรัง ต่อมไทรอยด์ทำงานเกิน โรคเบาหวานขึ้นอยู่กับอินซูลิน กล้ามเนื้ออ่อนแรง ลำไส้ใหญ่อักเสบเป็นแผล โรคโลหิตจางที่เป็นอันตราย จากโรคกระเพาะอักเสบเรื้อรัง โรคไตอักเสบในปอด เพมฟิกัส โรคตับแข็งทางเดินน้ำดีขั้นต้น โรคระบบประสาทส่วนกลางเสื่อมเฉียบพลันฯลฯ ซึ่งจะมีการอธิบายโรคที่พบบ่อยในแต่ละโรค
2. โรคภูมิต้านตนเอง โรคลูปัส รีเมทมาโตซัส โรคนี้พบได้บ่อยในสตรีวัยเจริญพันธุ์ และอาจรวมถึงลักษณะทางคลินิก ทั้งหมดของโรคเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ซึ่งแสดงออกถึงการมีส่วนร่วม ของระบบหลายอวัยวะ ซึ่งอาจรวมถึงไข้ผื่นแดงที่ใบหน้า ปวดข้อ ผมร่วง แผลในช่องปากเป็นต้น และอาจส่งผลต่อไต ระบบเลือดหัวใจ และหลอดเลือด และระบบประสาทเป็นต้น
โรคไขข้ออักเสบ โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ เป็นโรคของระบบ ภูมิคุ้มกัน เช่นกันโรคส่วนใหญ่เกิดในสตรีวัยกลางคน และผู้สูงอายุผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้ จะได้รับการทำลายข้อต่อ และภาวะร้ายแรงมากขึ้น ซึ่งจะนำไปสู่ความผิดปกติหรือความผิดปกติในที่สุด นอกจากข้อต่อแล้วก้อนรูมาตอยด์ที่ผิวหนัง หลอดเลือดแดง เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ โรคเส้นโลหิตตีบอักเสบ โรคต่อมน้ําเหลืองอักเสบ โรคตับม้ามโต โรคระบบประสาทและอื่นๆ
3.ระบบหลอดเลือดอักเสบ รวมถึงชุดของรอยโรคที่มีลักษณะ ความเสียหายของผนังหลอดเลือด ที่เกิดจากการอักเสบเรื้อรัง ของผนังหลอดเลือด ที่พบบ่อยคือโรคโพลีอาเทอร์ไรติส โนโดซา ผู้ป่วยโรคนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย รอยโรคส่วนใหญ่ บุกไปที่หลอดเลือดแดงเล็กๆ ในหลอดเลือดแดงตรงกลาง และกล้ามเนื้อ ส่งผลให้เกิดการตีบของลูเมน ไต และหัวใจเป็นอวัยวะที่ได้รับผลกระทบบ่อยที่สุด แผลสามารถบุกรุก ทางเดินอาหาร เส้นประสาทส่วนปลาย ผิวหนังปอด สมองตับ ม้าม อัณฑะฯลฯ อาการเริ่มแรกมักเป็นไข้อ่อนเพลีย น้ำหนักลด และอาการของอวัยวะที่ถูกบุกรุก
4. สเคลโรเดอร์มา มีลักษณะการแพร่กระจาย ของเนื้อเยื่อเส้นใยผิวหนังมากเกินไป ซึ่งพบได้บ่อยในผู้หญิง เมื่อผิวหนังหนาขึ้นและแข็งตัว จะมีลักษณะตึงและเป็นขี้ผึ้ง ใบหน้าของผู้ป่วยจะหมองคล้ำ และขาดการแสดงออกสเกอโลเดมา มี 2ประเภทชนิด 1.มีการแปลเป็นภาษาท้องถิ่น โดยมีแผลที่ผิวหนังที่จำกัด อยู่ที่ผิวหนังอีกประเภทหนึ่ง เป็นระบบที่มีข้อต่อระบบทางเดินอาหาร ไต หัวใจและหลอดเลือดปอด และโรคอื่นๆ ความผิดปกติของการเคลื่อนไหว ของข้อต่อและการกลืนลำบาก เป็นอาการที่พบบ่อย แอนติบอดีต้านนิวเคลีย ร์ปัจจัยรูมาตอยด์สามารถพบได้ในซีรั่ม มีลักษณะการแพร่กระจายของเนื้อเยื่อ เส้นใยผิวหนังมากเกินไป ซึ่งพบได้บ่อยในผู้หญิง
5. เพมฟิกัส โรคผิวหนังชนิดหนึ่งที่มีลักษณะเป็นรอยนูนบนผิวหนัง แอนติบอดีต่อแอนติเจนของผิวหนัง สามารถพบได้ในเลือด ของผู้ป่วยตุ่มพองมีหลายประเภท รอยโรคบางชนิดเป็นแบบจำกัดตัวเอง และสามารถบรรเทาได้เองบางชนิดรวมกับแผลที่อวัยวะภายใน ซึ่งอาจถึงแก่ชีวิตได้อย่างรวดเร็ว
6. ผิวหนังอักเสบ เป็นโรคแพ้ภูมิตัวเองเช่นกันและผู้ป่วยที่เป็นโรคผิวหนังอักเสบ จะมีอาการอ่อนแรงและกล้ามเนื้อลีบ นอกจากนี้ยังจะมาพร้อมกับรอยโรคร้าย
7. เนื้อเยื่อเกี่ยวพันแบบผสม อาการทางคลินิกของโรคคืออาการไขว้กันของโรคไขข้ออักเสบโรคลูปัส ระบบโรคผิวหนังอักเสบและโรคอื่นๆ มีแอนติบอดีต่อต้านนิวเคลียร์และแอนติบอดีต่อต้าน U1RNP ในเลือดสูงในขณะที่แอนติบอดี เป็นค่าลบผู้ป่วยส่วนใหญ่ ตอบสนองต่อการรักษาด้วยคอร์ติโคสเตียรอยด์ได้ดี และโรคนี้มีแนวโน้มที่จะพัฒนาไปสู่ระบบผิวหนังแข็ง
8. โรคโลหิตจาง โรคโครห์น ซีรั่มของผู้ป่วยมีแอนติบอดีต่อเซลล์เม็ดเลือดแดงของตัวเอง แอนติบอดีเหล่านี้บางชนิด สามารถจับตัวกันเป็นเม็ดเลือดแดง และบางชนิดสามารถทำให้เม็ดเลือดแดงแตกตัว ร่วมกับส่วนประกอบ ตามอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับแอนติบอดีเหล่านี้ สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทคือ แอนติบอดีร้อนและแอนติบอดีเย็น แอนติบอดีร้อนที่เรียกว่าอุณหภูมิที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการออกฤทธิ์คือ 37°C ระดับของโลหิตจางในผู้ป่วยจะแตกต่างกันไป และอาการทางคลินิกที่ไม่รุนแรงจะแตกต่างกัน เห็นได้ชัดว่ากรณีที่รุนแรง อาจเกิดร่วมกับโรคดีซ่านและการเสียเลือดเฉียบพลัน
9. โรคแพ้ภูมิตัวเองของต่อมไทรอยด์ โรคแพ้ภูมิตัวเองของต่อมไทรอยด์เป็นโรคภูมิต้านตนเองที่จำกัดเช่น ไทรอยด์อักเสบ อาการบวมน้ำ สามารถวัดแอนติบอดีต่อต้านไทรอยด์ได้เช่นกัน แต่ประสิทธิต่ำในที่สุดนำไปสู่การฝ่อของต่อมไทรอยด์ ซึ่งอาจเป็นขั้นสุดท้ายของการพัฒนา ของอาการทางคลินิกคือคอพอก อาการสั่น อาการตาโปนกว่าปกติ และอัตราการเผาผลาญพื้นฐานที่เพิ่มขึ้น
10. อาการลำไส้ใหญ่บวมเป็นแผล พบมากในผู้หญิงส่วนใหญ่ เกี่ยวข้องกับทวารหนักและลำไส้ใหญ่ ซิกมอยด์ โดยมีแผลตื้นๆ ภาวะนี้กำเริบและทำให้เนื้อเยื่อเกี่ยวพันของผนังลำไส้งอก
อ่านบทความต่อไป คลิ๊ก !!! ลดน้ำหนัก และการอดอาหาร
