หลอดเลือดแดงเกลียว อธิบายกระบวนการสร้างของหลอดเลือดแดงเกลียว

หลอดเลือดแดงเกลียว การเปลี่ยนวิลลี่ทุติยภูมิเป็นวิลลี่ระดับปฐมภูมิ เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในการพัฒนาตัวอ่อนตั้งแต่ กระบวนการสร้างหลอดเลือดขึ้นอยู่กับการแลกเปลี่ยนก๊าซ และการขนส่งสารอาหารในระบบแม่,รก,ทารกในครรภ์ การงอกของไซโตโทรโฟบลาส เข้าไปในผนังของหลอดเลือดของเดซิดูอา นำไปสู่การเปิดรูของหลอดเลือดแดงเกลียวการหลั่งเลือดระหว่างวิลลี่และการก่อตัวของช่องว่างระหว่างกัน

การเปิดรูของหลอดเลือดแดงแบบเกลียวจะเกิดขึ้นเมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ที่ 6 ของการตั้งครรภ์ และทำให้เกิดการไหลเวียนของมดลูก ระยะเวลาการรกจะสิ้นสุดลงในสัปดาห์ที่ 12 ถึง 14 ของการตั้งครรภ์ ถึงเวลานี้มีเพียงองค์ประกอบโครงสร้างหลักของรกเท่านั้นที่ถูกสร้างขึ้น และในแง่ของลักษณะทางสัณฐานวิทยาและการทำงานก็ยังคงไม่สมบูรณ์

หน่วยโครงสร้างหลักของรกที่เกิดขึ้นคือใบเลี้ยง ซึ่งเกิดจากวิลลัสต้นกำเนิดและกิ่งก้านที่มีเส้นเลือดของทารกในครรภ์ รกจะได้รับวุฒิภาวะในการทำงานภายในสัปดาห์ที่ 16 ของการตั้งครรภ์เมื่อพิจารณาถึงหน้าที่ทั่วไปทั้งหมด เช่น ระบบทางเดินหายใจ โภชนาการ การผลิตฮอร์โมน ภูมิคุ้มกัน การขับถ่าย ไตรมาสที่ 2 ของการตั้งครรภ์มีลักษณะโดยการเติบโต

ความแตกต่างของการไหลเวียนของทารกในครรภ์ ซึ่งเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการเปลี่ยนแปลงในสโตรมาและโทรโฟบลาสของกิ่งก้านสาขา ในช่วงเวลาของการสร้างยีนนี้ การเจริญเติบโตของรกอยู่ข้างหน้าการพัฒนาของทารกในครรภ์ ตั้งแต่สัปดาห์ที่ 22 ถึงสัปดาห์ที่ 36 ของการตั้งครรภ์ การเพิ่มขึ้นของมวลของรกและทารกในครรภ์เกิดขึ้นอย่างไม่สม่ำเสมอ

เนื่องจากการเจริญเติบโตที่โดดเด่นของทารกในครรภ์ ภายใน 36 สัปดาห์ รกจะทำหน้าที่เต็มที่ ในตอนท้ายของการตั้งครรภ์ ความชราทางสรีรวิทยาของรกเกิดขึ้น ซึ่งอันที่จริงแล้วเป็นภาพสะท้อน ของกระบวนการที่ขึ้นกับฮอร์โมนในร่างกายของทารกในครรภ์ ซึ่งมีส่วนทำให้เกิดการเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อปอด และการได้มาซึ่งลักษณะทางสัณฐานวิทยาและการทำงานครบกำหนด

การกำหนดล่วงหน้าสำหรับขั้นตอนที่ไม่ซับซ้อน ของกระบวนการตั้งครรภ์คือการเปลี่ยนแปลงทางจุลกายวิภาคศาสตร์ ตามลำดับในหลอดเลือดแดงเกลียว ที่ขอบของกล้ามเนื้อมดลูกและเยื่อบุมดลูก หลอดเลือดแดงเกลียว จะมาพร้อมกับชั้นกล้ามเนื้อและมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 20 ถึง 50 ไมครอน หลังจากผ่านแผ่นหลักแล้วจะสูญเสียองค์ประกอบของกล้ามเนื้อ

เมื่อไหลเข้าสู่ช่องว่างระหว่างชั้นซึ่งนำไปสู่เพิ่มเส้นผ่านศูนย์กลางเกือบ 10 เท่า ปริมาณเลือดของช่องว่างระหว่างกันเกิดขึ้น โดยเฉลี่ยผ่านหลอดเลือดแดงเกลียว 150 ถึง 200 เส้น ในการตั้งครรภ์ปกติหลอดเลือดแดงรูปก้นหอยจะพัฒนา ที่ระดับความเข้มข้นที่สามารถให้เลือดไปเลี้ยงทารกในครรภ์และรกได้ 10 เท่า การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่หลอดเลือดแดง

รูปก้นหอยเกิดขึ้นเมื่อการตั้งครรภ์ดำเนินไป ได้แก่ การสลายอีลาสโตไลซิส การเสื่อมสภาพของชั้นกล้ามเนื้อและเนื้อร้ายไฟบรินอยด์ ด้วยเหตุนี้ความต้านทานอุปกรณ์ต่อพ่วงจึงลดลง ตามด้วยความดันโลหิตเป็นการมีอยู่ และความรุนแรงของการเปลี่ยนแปลงของการตั้งครรภ์ในหลอดเลือดแดงเกลียว ที่มีบทบาทสำคัญในการตั้งครรภ์ปกติหรือทางพยาธิวิทยา

การไหลออกของเลือดจากช่องว่างระหว่างชั้นจะดำเนินการผ่านเส้นเลือด 72 ถึง 170 เส้นที่อยู่บนพื้นผิวของแผ่นคอริโอนิค และบางส่วนเข้าไปในไซนัสขอบซึ่งอยู่ติดกับรก และสื่อสารกับทั้งหลอดเลือดดำมดลูกและช่องว่างระหว่างกัน ความดันในหลอดเลือดของวงกลมมดลูก การปรากฏตัวของตัวรับอะดรีเนอร์จิก ในหลอดเลือดกำหนดความแปรปรวนของการไหลเวียนของเลือดในมดลูก

ภายใต้อิทธิพลของผู้ไกล่เกลี่ยของระบบกระซิกและอะดรีเนอร์จิก หลอดเลือดในรกมดลูกค่อนข้างดื้อต่อแองจิโอเทนซินที่ 2 และมีความไวสูงต่อผลของ α-อะดรีเนอร์จิกของสารคาเทโคลามีน การกระตุ้นของตัวรับ α-อะดรีเนอร์จิกทำให้การไหลเวียนของเลือดในมดลูกลดลง และการปิดกั้นนำไปสู่การเพิ่มขึ้น เห็นได้ชัดว่านี่เป็นตัวกำหนดความสามารถ การไหลเวียนของเลือดในครรภ์ในครรภ์

เพื่อควบคุมอัตโนมัติเพื่อตอบสนองต่อการลดลง ของการไหลเวียนของเลือดในมดลูก ดังนั้น การสูญเสียเมมเบรนยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อ โดยหลอดเลือดแดงเกลียวทำให้สูญเสียความไวต่อการกระตุ้น อะดรีเนอร์จิก ความสามารถในการหดตัวของหลอดเลือด ซึ่งช่วยให้เลือดไหลเวียนไปยังพื้นที่ระหว่างชั้นได้อย่างเหมาะสม ปริมาณเลือดที่ไหลเข้าสู่มดลูก ระหว่างตั้งครรภ์เพิ่มขึ้น 17 ถึง 20 เท่า

ปริมาณเลือดที่ไหลผ่านมดลูกประมาณ 750 มิลลิลิตรต่อนาที ปริมาณการไหลเวียนของเลือดในมดลูก ขึ้นอยู่กับการรวมหรือปิดการใช้งานของเลือดสำรอง ซึ่งคิดเป็น 25 เปอร์เซ็นต์ของการไหลเวียนของเลือดในมดลูกทั้งหมด 15 เปอร์เซ็นต์ของเลือดที่เข้ามาจะถูกกระจายใน กล้ามเนื้อมดลูก 85 เปอร์เซ็นต์ของปริมาตร จะถูกส่งไปยังการไหลเวียนของมดลูกโดยตรง

ปริมาตรของช่องว่างระหว่างกันคือ 170 ถึง 300 มิลลิลิตร และอัตราการไหลของเลือดในนั้นซึ่งอยู่ที่ประมาณ 140 มิลลิลิตรต่อนาทีต่อปริมาตร 100 มิลลิลิตร ความคงตัวของการไหลเวียนของเลือดในช่องว่าง ระหว่างกันถูกรักษาโดยกลไกการกำกับดูแลหลายขั้นตอน ซึ่งรวมถึงการเจริญเติบโตแบบปรับตัวของหลอดเลือด มดลูกระบบการควบคุมอัตโนมัติของการไหลเวียนของเลือดในอวัยวะ

ระบบบัฟเฟอร์ไหลเวียนของทารกในครรภ์ หลังรวมถึงหลอดเลือดของรก สายสะดือและตัวอ่อนในครรภ์เอง การเปลี่ยนแปลงของการไหลเวียนของเลือดในมดลูก ซึ่งถูกกำหนดโดยปัจจัยหลายประการ การกระทำของฮอร์โมน การเปลี่ยนแปลงของปริมาณเลือดหมุนเวียน ความดันในหลอดเลือด การเปลี่ยนแปลงความต้านทานต่อพ่วง การผันคำกริยาของการไหลเวียนโลหิตของมดลูกและรก

และทารกในครรภ์และรกได้รับการพิสูจน์แล้ว การควบคุมการไหลเวียนของเลือดในพื้นที่ระหว่างกันทางด้านมารดาถูกกำหนดโดยความดันโลหิต และการหดตัวของมดลูกในด้านของทารกในครรภ์ โดยจังหวะการเต้นของหัวใจของเส้นเลือดฝอยวิลลัส ภายใต้อิทธิพลของการหดตัวของหัวใจทารกในครรภ์ อิทธิพลของกล้ามเนื้อเรียบของวิลลี่และการปล่อยช่องว่างเป็นระยะ 1 ในกลไกการกำกับดูแลคือการเพิ่มขึ้นของกิจกรรม

การเต้นของหัวใจของทารกในครรภ์ และการเพิ่มขึ้นของความดันโลหิต สายสะดือเกิดจากเส้นใยมีเซนไคมอลก้านน้ำคร่ำ ซึ่งอัลลันโทอิสเติบโตซึ่งมีสายสะดือ เมื่อกิ่งก้านของสายสะดือที่เติบโตจากแอลแลนทอยส์ เชื่อมต่อกับเครือข่ายการไหลเวียนโลหิต การไหลเวียนโลหิตจะเริ่มขึ้นในวิลลี่ระดับปฐมภูมิ ซึ่งเกิดขึ้นพร้อมกับการเริ่มต้น ของการหดตัวของหัวใจของตัวอ่อน

สายสะดือประกอบด้วยหลอดเลือดแดง 2 เส้นและหลอดเลือดดำ 1 เส้น หลอดเลือดแดงเชื่อมติดต่อถึงกัน คอริโอนิคเจาะเข้าไปในหลอดเลือดแดงก้านและก่อให้เกิดระบบหลอดเลือดแดงของลำดับที่ 2 และ 3 โดยทำซ้ำโครงสร้างของใบเลี้ยง หลอดเลือดแดงใบเลี้ยงเป็นหลอดเลือดปลายทาง ที่มีสามคำสั่งของการแบ่งและการพัฒนาของเครือข่ายของเส้นเลือดฝอย ซึ่งเลือดจะถูกรวบรวมเข้าสู่ระบบหลอดเลือดดำ

ไม่มีแอนาสโตโมสระหว่างหลอดเลือดแดงในใบเลี้ยงเดียวกัน ในบางพื้นที่เลือดจะไหลผ่านเส้นเลือดแดง ข้ามเส้นเลือดฝอยซึ่งเป็นผลมาจากการที่หลอดเลือดแดงหลายเส้น สอดคล้องกับหลอดเลือดดำหนึ่งเส้นตามแนวแกนของวิลลี่ ดังนั้น ภายในใบเลี้ยงจึงมีระบบเส้นเลือดฝอย 2 ระบบที่แอนาสโตโมสระหว่างกัน ในเส้นเลือดและหลอดเลือด

อะนาสโตโมสของหลอดเลือดแดงและโครงข่ายช่องรอบหลอดเลือด โครงสร้างของเตียงหลอดเลือดของทารกในครรภ์ ถูกสร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์แล้วในช่วงตั้งครรภ์แรกของการตั้งครรภ์จนถึงสัปดาห์ที่ 12 ของการตั้งครรภ์ ในระยะต่อมาการเจริญเติบโตของรกมีลักษณะเฉพาะ โดยการขยายตัวของเตียงหลอดเลือดส่วนปลาย ซึ่งเป็นการเพิ่มขึ้นของพื้นผิวการแลกเปลี่ยนหน้าที่ของคอริโอนิควิลลี่

บทความที่น่าสนใจ : วงโคจร อธิบายเกี่ยวกับเซลลูไลติสในวงโคจรและความรุนแรงของโรคนี้