anhedonia คุณชอบพบปะเพื่อนฝูงเสมอ แต่ตอนนี้คุณต้องการแยกตัวเอง คุณสนุกกับการไปยิม แต่หมดความสนใจในการฝึกซ้อม แม้แต่อาหารที่คุณโปรดปรานก็ไม่มีความสุข หากภาวะนี้อยู่เป็นเวลานาน อาจเป็นโรคแอนฮีโดเนีย ถ้าไม่มีอะไรทำให้คุณมีความสุขได้เป็นเวลานาน คุณไม่ควรถือสถานะนี้เป็นบรรทัดฐานและคิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ตลอดไปAnhedonia สามารถและควรจะทำงานด้วย
Anhedonia คืออะไร คือการสูญเสียความสามารถในการสัมผัสกับความสุขและความสนใจในกิจกรรมที่คุณเคยชอบ พูดง่ายๆ ก็คือ การไม่สามารถชื่นชมยินดีได้ คนส่วนใหญ่มักจะหมดความสนใจในบางสิ่งที่เคยกังวลใจมาก่อน ซึ่งเป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตามAnhedonia ผลักดันการสูญเสียนี้ให้ถึงขีด จำกัด บุคคลไม่สามารถสนุกกับกิจกรรมที่ครั้งหนึ่งเขาชอบได้ ดนตรี อาหาร การสื่อสาร หรือเพศ
คำว่าanhedonia ถูกใช้ครั้งแรกโดยนักจิตวิทยาชาวฝรั่งเศส ในปี 1886 ในงานของเขา จิตวิทยาของประสาทสัมผัส ด้วยคำนี้ เขาพยายามอธิบายการสูญเสียความสามารถในการรับความสุข Ribot ตั้งข้อสังเกตว่า อาการนี้มักพบในความเศร้าโศกรวมถึงโรคทางร่างกาย ภายหลังใช้คำนี้โดยจิตแพทย์ Emil Kraepelin และ Eugen Bleuler เพื่ออธิบายความเสียหายทางอารมณ์ในโรคจิตเภท
ตามการจำแนกประเภทโรคระหว่างประเทศ แอนฮีโดเนียเป็นหนึ่งในฐานสำหรับการวินิจฉัยภาวะซึมเศร้า อาการของโรคแอนฮีโดเนีย สัญญาณหลายกลุ่มสามารถบ่งบอกถึงแอนฮีโดเนียเกี่ยวข้องกับการขัดเกลาทางสังคม การแยกตัวออกจากสังคม ความปรารถนาที่จะหลีกหนีจากเสียงรบกวน และการสนทนาใดๆ ที่ก่อให้เกิดความรู้สึกไม่สบาย ความปรารถนาที่จะแยกตัวเอง ละเลยผู้อื่น ไม่แยแสกับอารมณ์ขัน ความขุ่นเคืองในเรื่องตลก
การสนทนาในแง่ร้ายในจิตวิญญาณของทุกอย่างแย่มาก ค้นหาความเงียบและสถานที่สำหรับความสันโดษ ปัญหาในทรงกลมที่ใกล้ชิด การสูญเสียความใคร่ หรือขาดความสนใจในความใกล้ชิดทางกายภาพ ความยากลำบากในการบรรลุจุดสุดยอด ขาดความสัมพันธ์หรือการปฏิเสธพวกเขา ความน่าเบื่อของท่ากิจกรรมลดลง ลดความเพลิดเพลินในการทำกิจกรรมประจำวัน ความสนใจน้อยลงในงานอดิเรกก่อนหน้านี้
การแสดงออกที่อ่อนแอของอารมณ์ท่าทาง และการแสดงออกทางสีหน้า การยกเว้นจากตารางการเดิน การออกกำลังกาย และกิจกรรมทางกายอื่นๆ ที่น่ารื่นรมย์ ปฏิกิริยาตกใจต่อเสียงแหลม แสง และการทำงานของเครื่องใช้ในครัวเรือน ผู้ป่วยในรัฐนี้อ้างว่างาน งานอดิเรก การสื่อสารกับครอบครัวหยุดทำให้พวกเขามีความสุข ดังนั้น พวกเขาจึงปฏิเสธกิจกรรมส่วนใหญ่ ด้วยโรคแอนฮีโดเนีย ผู้ป่วยจะไม่เห็นจุดประสงค์ในการทำอะไรเลย
ค่อยๆ ถอยห่างจากตัวเอง และใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการไม่ทำอะไรเลย คนเลิกดูหนัง ไม่อ่านหนังสือ เลิกเล่นกีฬา คุณสามารถข้ามอาหารที่คุณโปรดปรานได้ ผู้หญิงหมดความสนใจในเสื้อผ้าและการแต่งหน้าที่สวยงาม ลักษณะเฉพาะของแอนฮีโดเนียเป็นข้อแก้ตัวที่ผู้คนใช้เพื่อพิสูจน์ความไม่เต็มใจที่จะทำอะไร เหนื่อยเกินไปที่ทำงาน คุณต้องนอนหลับให้ดีขึ้น ไม่มีเวลาคุยกับเพื่อน การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้ป่วยที่โดดเด่นครั้งแรก
ตามกฎแล้ว จะสังเกตได้จากญาติและเพื่อนฝูง ญาติเห็นว่าบุคคลนั้นถูกถอนออกไม่สื่อสารหมดความสนใจในชีวิต บางครั้งสมาชิกในครอบครัวจะมองว่าโรคแอนฮีโดเนียเป็นความเกียจคร้านหรือผัดวันประกันพรุ่ง ดังนั้น พวกเขาจึงพยายาม ปลุกเร้า ผู้ป่วยในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้ และบังคับให้พวกเขาทำสิ่งปกติ แต่ตำแหน่งของญาติเช่นนั้น กลับทำให้ความผิดปกติทางจิตรุนแรงขึ้น และทำให้ความสัมพันธ์ในครอบครัวแย่ลง
สาเหตุของanhedonia สาเหตุของโรคแอนฮีโดเนียส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีของสมอง หน้าที่หลักอย่างหนึ่งของสมองคือการตัดสินใจ ระบบการให้รางวัลมีบทบาทสำคัญในกระบวนการนี้ เมื่อเราทำอะไรและได้รับ รางวัล ความรู้สึกมีความสุข เราเข้าใจว่าการกระทำนี้คุ้มค่าที่จะทำซ้ำเพราะเราจะรู้สึกดี ในเวลาเดียวกัน สมองจะเปรียบเทียบผลประโยชน์กับพลังงานที่ใช้ไปเสมอ และหากค่าใช้จ่ายมีมากกว่ามาก
สมองก็จะตัดสินว่าการกระทำนี้ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ ซึ่งหมายความว่าควรหยุด ช่วยให้เราจัดลำดับความสำคัญและเลือกพฤติกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง ด้วยโรคโลหิตจางเราหยุดรับรางวัล และด้วยเหตุนี้ เราจึงปฏิเสธการกระทำที่เป็นประโยชน์ต่อเรา ความไม่แยแสคืออะไร และจะจัดการกับมันอย่างไร คำแนะนำของนักจิตวิทยา สมองหลายส่วนมีหน้าที่รับความรู้สึกสนุกสนาน นอกจากนี้ สมองส่วนอื่นๆ ยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของความรู้สึกมีความสุข
ได้แก่ เยื่อหุ้มสมองส่วนหน้าซึ่งเกี่ยวข้องกับการวางแผน และมีหน้าที่ในการแสดงออกของแต่ละบุคคล และเพื่อที่จะวางแผนและตระหนักถึงศักยภาพของคุณ คุณต้องเข้าใจว่า คุณชอบอะไรและทำไมคุณถึงต้องการมันรางวัลประเภทใด คุณจะได้รับ ต่อมทอนซิล ซึ่งประมวลผลอารมณ์และมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ striatum ที่เกี่ยวข้องกับระบบการให้รางวัล insula ภูมิภาคของเปลือกสมอง ซึ่งถือว่ามีความสำคัญสำหรับการก่อตัวของจิตสำนึก
และความตระหนักในตนเอง เมื่อการทำงานของสารสื่อประสาทลดลงในส่วนต่างๆ ของสมอง แอนฮีโดเนียสามารถเกิดขึ้นได้anhedonia แตกต่างจากภาวะซึมเศร้าอย่างไรAnhedonia และภาวะซึมเศร้าไม่ใช่สิ่งเดียวกัน อาการซึมเศร้าเป็นโรค ในขณะที่โรคแอนฮีโดเนียเป็นเพียงกลุ่มอาการ นั่นคือชุดของอาการที่มีสาเหตุและกลไกการพัฒนาร่วมกัน บ่อยครั้งที่anhedonia เป็นอาการของภาวะซึมเศร้าทางคลินิก
แต่อาจเป็นสัญญาณของความผิดปกติทางจิตเวชและระบบประสาทอื่นๆ เช่น โรคจิตเภท โรคจิต และโรคพาร์กินสัน เช่นเดียวกับอาการเบื่ออาหาร และความผิดปกติของการใช้สารเสพติด หากคุณสังเกตเห็นอาการของโรคแอนฮีโดเนียที่คงอยู่เป็นเวลาสองสัปดาห์หรือมากกว่านั้น คุณต้องขอการวินิจฉัยจากผู้เชี่ยวชาญที่ดีที่สุดคือจิตแพทย์ หากจำเป็น เขาจะสามารถกำหนดการศึกษาเพิ่มเติมและทำความเข้าใจว่าอาการนั้นเกี่ยวข้องกับอะไร
การรักษาโรคแอนฮีโดเนีย การรักษาโรคแอนฮีโดเนียอาจรวมถึงจิตบำบัดและการใช้ยาตามใบสั่งแพทย์ เช่น ยาแก้ซึมเศร้า ส่วนใหญ่มักจะใช้ยาของกลุ่ม SSRI ในกรณีนี้ แต่เมื่อเร็วๆ นี้ นักวิทยาศาสตร์ได้สำรวจความเป็นไปได้ของการใช้ยาซึมเศร้าประเภทอื่นๆ แพทย์ของคุณจะช่วยคุณพัฒนาแผนการรักษาเป็นรายบุคคล ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสาเหตุของโรคแอนฮีโดเนีย เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการรักษาด้วยยา คือการปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์เกี่ยวกับปริมาณ
และระยะเวลาในการบริหาร ในระหว่างการรักษา อาจจำเป็นต้องปรับขนาดยาหรือเปลี่ยนแปลงยา นอกจากจิตบำบัดและการใช้ยาแล้ว ยังใช้วิธีการอื่นๆ ที่ไม่ใช่ยาในการรักษาโรคแอนฮีโดเนีย โดยใช้แรงกระตุ้นทางไฟฟ้าหรือแม่เหล็ก
บทความอื่นที่น่าสนใจ : ไข้หวัดใหญ่ จะรับรู้ได้อย่างไร ไข้หวัดที่ไม่มีอาการคืออะไร
