Bone คอและลำตัว บนศีรษะมีพื้นผิวกระดูกนาวิคูล่าข้อต่อ สำหรับการประกบกับกระดูกนาวิคูล่าพื้นผิวส่วนบนของร่างกายแสดงด้วยบล็อก สำหรับการประกบกับกระดูกของขาส่วนล่าง ทั้ง 2 ด้านของบล็อกมีแพลตฟอร์มข้อต่อ สถานที่ที่ประกบกับข้อเท้าตรงกลางและด้านข้างที่พื้นผิวด้านล่าง ของร่างกายมีร่องลึก ซึ่งด้านหน้าและด้านหลังมีแท่นสำหรับประกบกับแคลคาเนียส ลดข้อต่อของข้อต่อแคลคาเนียสข้างหน้า สื่อและส่วนหลัง
แคลคานีอุสบนพื้นผิวด้านบนประกอบด้วยแท่น 3 แท่น จะสลายข้อต่อตาลาเรสด้านหน้า สื่อและส่วนหลัง สำหรับการเชื่อมต่อกับเล็บเท้า 2 อันสุดท้ายคั่นด้วยร่อง เมื่อรวมกันร่องของแคลคาเนียสกับร่องของ เล็บเท้าจะเกิดไซนัสทาร์ซาลซึ่งมีเอ็นไขว้ ด้านหลังกระดูกจะผ่านเข้าไปในเส้นเอ็นร้อยหวาย และในส่วนหน้าของกระดูกจะมีพื้นผิวข้อต่อรูปอานม้า เพื่อเชื่อมต่อกับกระดูกทรงลูกบาศก์
ด้านข้างตรงกลางของกระดูกมีส่วนยื่นออกมา รองรับเท้า สแคฟฟอยด์ กระดูก กระดูกนาวิคูล่า ตั้งอยู่ในบริเวณขอบด้านในของเท้ามีพื้นผิวข้อต่อเว้าสำหรับหัวของเท้า และส่วนนูนสำหรับเชื่อมต่อกับกระดูกสฟีนอยด์ซ่อนเร้นทูเบอโรซิทัส ออสซิส นาวิคูลาริส แสดงบนพื้นผิวด้านล่าง กระดูกสฟีนอยด์ กระดูกรูปลิ่ม 3 อันเรียงเป็นแถวโดยเริ่มจากขอบตรงกลางของเท้าตัวกลาง ทรงลูกบาศก์ กระดูกทรงลูกบาศก์ตั้งอยู่ที่ขอบด้านข้างของเท้า บนพื้นผิวด้านล่างมีจุดซ่อนเร้น
รวมถึงรอยบากจากแรงกดของเอ็นกล้ามเนื้อ เส้นประสาทนี้วิ่งค่อนไปทางด้านหน้าไปเลี้ยง กระดูกฝ่าเท้า ประกอบด้วยกระดูกฝ่าเท้า 5 ชิ้นส่วนต่างๆ ของมันมีความโดดเด่นพื้นฐานร่างกายและส่วนปลายของหัว ซึ่งในบริเวณฐานและส่วนหัวเป็นแท่นต่อ บนพื้นผิวด้านล่างของฐานของกระดูกฝ่าเท้า I และบนพื้นผิวด้านข้างของฐานของกระดูกที่ 5 มี ปุ่มกระดูก กระดูกเซซามอยด์หนึ่งชิ้นติดกับพื้นผิวด้านข้างด้านล่างและตรงกลางของศีรษะของกระดูกฝ่าเท้า I และ V
กระดูกนิ้วเท้าประกอบด้วยสามฟะรินเจียล ซึ่งสั้นกว่าฟะรินเจียลของนิ้วมือมาก หัวแม่ตีนมีสองส่วน ส่วนที่เหลือมี 3 ส่วน แต่ละพรรคมีลำตัวและปลาย 2 ด้าน ปลายด้านหนึ่งเป็นฐานและส่วนปลายคือศีรษะ ที่ปลายสุดของปลายกลีบมีตุ่ม กระดูกของเท้าทั้งหมดต้องผ่านขั้นตอนการพัฒนาของพังผืด กระดูกอ่อน นิวเคลียสการทำให้แข็งตัวเกิดขึ้นใน แคลคาเนียสในเดือนที่ 6 ใน เล็บเท้าในเดือนที่ 6 ถึง 7 ในทรงลูกบาศก์ที่เดือนที่ 9 การพัฒนาของมดลูกในสฟีนอยด์ตรงกลาง
ซึ่งในปีที่ 2 ของชีวิตในสฟีนอยด์ ในปีที่ 3 ในสฟีนอยด์นิวเคลียสสร้างกระดูกอิสระ 1 ถึง 2 ตัวปรากฏในตุ่มแคลคานีลซึ่งในเด็กผู้หญิงรวมกับร่างกายของกระดูกแคลคานีลเมื่ออายุ 11 ถึง 12 ปีในเด็กผู้ชายอายุ 15 ปี ใน ฟะรินเจียลของนิ้วเท้าจุดกระดูกจะเกิดขึ้นใน ไดอะฟิซิสของฟะรินเจียลในสัปดาห์ที่ 10 ถึง 13 ของการพัฒนาของมดลูกในเอพิไฟซิส และในกระดูกฝ่าเท้าในหัว กระดูกเซซามอยด์เป็นกระดูกที่อยู่ในเส้นเอ็นของกล้ามเนื้อ ที่ใหญ่ที่สุดคือสะบ้า
กระดูกเซซามอยด์ในบริเวณข้อต่อ I และ V ข้อโคนนิ้วเท้าเกิดขึ้นในเด็กผู้หญิงอายุระหว่าง 8 ถึง 12 ปีในเด็กผู้ชายอายุ 11 ถึง 13 ปี กระดูกที่คล้ายกันปรากฏบนมือบ่อยขึ้นในข้อต่อ คาร์โปเมทาคาร์ปาล ความผิดปกติของกระดูกของรยางค์ล่างรวมถึงกระดูกเท้าที่ไม่ถาวรเพิ่มเติม โดยปกติจะมีกระดูกประมาณเก้าชิ้น กระดูกระหว่างกระดูกสฟีนอยด์ที่อยู่ตรงกลางและตรงกลาง กระดูกระหว่างกระดูกฝ่าเท้า I และ II
กระดูกที่อยู่เหนือกระดูกนาวิคูล่ากระดูกนอนอยู่เหนือเท้า กระดูกบริเวณที่เกิดการโก่งตัวของเอ็นกล้ามเนื้อ กระดูกหน้าแข้งผ่านกระดูกทรงลูกบาศก์ กระดูกที่แสดงถึงจุดที่ไม่เกี่ยวข้องของทูเบอเคิล ของกระดูกเชิงกราน จุดกระดูกอิสระของกระบวนการหลังของเท้า จุดกระดูกอิสระของมัลลิโอลัสอยู่ตรงกลาง ความคล้ายคลึงและความแตกต่าง ระหว่างกระดูกของแขนขาบนและล่าง โครงกระดูกของรยางค์บนและล่างประกอบด้วยสองส่วน
คาดไหล่และอุ้งเชิงกรานและโครงกระดูกของแขนขาอิสระ ไหล่และอุ้งเชิงกราน กระดูกของผ้าคาดไหล่สะบักและกระดูกไหปลาร้า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในโครงสร้างทางกายวิภาค จากโครงสร้างของกระดูกของกระดูกเชิงกราน หัวไหล่ที่มีกระดูกไหปลาร้าตั้งอยู่ท่ามกลางกล้ามเนื้อ และดันข้อต่อไหล่ไปด้านข้าง ให้อิสระในการเคลื่อนไหวของกระดูกต้นแขน กระดูกเชิงกรานที่เชื่อมต่ออย่างแน่นหนา กับกระดูกสันหลังส่วนกระเบนเหน็บสร้างวงแหวนกระดูก
ซึ่งปรับให้เข้ากับร่างกาย รวมถึงอวัยวะภายใน แขนขาหลวม รยางค์บนสูญเสียการทำงานของการเคลื่อนไหว และมีความเชี่ยวชาญในฐานะอวัยวะที่จับได้ ซึ่งทำการเคลื่อนไหวที่หลากหลายและแม่นยำ ลักษณะการทำงานนี้ทิ้งรอยประทับบนโครงสร้างของกระดูกของเธอ กระดูกต้นแขนมีมวลน้อยกว่า เบากว่ากระดูกโคนขา หัวของกระดูกมีความคล่องตัวมากขึ้น ในข้อไหล่ตลอดทุกแกน ที่ปลายสุดพื้นผิวข้อต่อมีโครงสร้างที่ซับซ้อน มีส่วนร่วมในการก่อตัวของข้อต่อข้อศอก
ซึ่งแตกต่างจากข้อเข่ารัศมีหมุนรอบแกน ตามยาวของปลายแขน เนื่องจากการหมุนและการหงาย มือจึงหมุนได้ 180 องศา กระดูกของมือและเท้าก็เชี่ยวชาญเช่นกัน ในมือนิ้วแรกร่วมกับกระดูกแรกของเมตาคาร์ปัส ตรงกันข้ามกับกระดูกอื่นของเมตาคาร์ปัสและฟะรินเจียลสิ่งนี้ให้การเคลื่อนไหวที่โลภ วิวัฒนาการของแขนขา สัตว์มีกระดูกสันหลังทุกชนิดมีแขนขาเพียง 2 คู่ แม้ว่าระดับการพัฒนาของพวกมันอาจไม่สม่ำเสมอก็ตาม
อนุพันธ์ของแขนขาของสัตว์ มีกระดูกสันหลังคือครีบคู่ของปลา คู่หน้าตั้งอยู่ด้านหลังศีรษะโดยตรง และเรียกว่าครีบอก ครีบหลัง หน้าท้อง ตั้งอยู่ด้านหลังช่องเปิดลำไส้ อวัยวะของการเคลื่อนที่แบบแปลนในปลาคือหาง และครีบที่ไม่มีคู่และจับคู่จะควบคุมความลึก ของการเคลื่อนไหวและเป็นอวัยวะรองรับ โครงกระดูกครีบประกอบด้วยแผ่นกระดูกอ่อนขนาดใหญ่ 1 ถึง 3 แผ่นของฐานและรังสีกระดูกอ่อน ที่อยู่ในความหนาของครีบ
การก้าวกระโดดในการจัดครีบในกระบวนการ วิวัฒนาการสายวิวัฒนาการคือการปรากฏตัวบนแผ่น กระดูกอ่อนของกระบวนการที่เติบโตเป็นความหนาของร่างกาย และต่อมาจะถูกเปลี่ยนเป็นกระดูกอ่อนของเข็มขัดแขนขา การเปลี่ยนแปลงของ Bone ของ ผ้าคาดเอว แถบด้านหน้าของปลา แสดงโดยกระดูกอ่อนกึ่งโค้งที่ด้านข้างหน้าท้องหลอมรวมเข้าด้วยกัน กระดูกอ่อนของผ้าคาดเอวด้านหน้าอยู่อย่างเผินๆ โดยมีส่วนที่ยื่นออกมาสำหรับข้อต่อของครีบ
บริเวณข้อต่อแบ่งกระดูกอ่อน กึ่งส่วนโค้งออกเป็นส่วนหลัง เรียกว่าเซนต์จู๊ด และส่วนท้องคือคอราคอยด์ ซึ่งหุ้มด้วยกระดูกผิวหนังหลายส่วนด้านนอกอยู่แล้ว กระดูกไหปลาร้าติดอยู่กับส่วนเซนต์จู๊ดและกระดูกไหปลาร้า ซึ่งเป็นคล้ายคลึงกันของกระดูกไหปลาร้าของสัตว์มีกระดูกสันหลัง ที่สูงกว่านั้นติดอยู่กับส่วนท้อง คลีทรัมติดผ้าคาดไหล่กับกระดูกของหลังคากะโหลกศีรษะ และกระดูกไหปลาร้าที่อยู่ด้านข้างหน้าท้องเชื่อมต่อกัน
บทความอื่นที่น่าสนใจ : จิตวิทยา ที่ผิดจรรยาบรรณจากประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์
